روزهای قهرمانی و ستاره شدن بابک
بابک قربانی که بود و چه عناوین و افتخاراتی را در دنیای قهرمانی به دست آورده است؟ به عقب بر می گردیم،به روزهایی که بابک نوجوان کشتی را آغاز کرد و خیلی زود به یک کشتی گیر نامی تبدیل شد.

بابک به همراه برادرش محمد کشتی را در نوجوانی نزد تورج مهری مربی سازنده کرمانشاهی آغاز کرد.از همان آغاز، مربی باشگاه پی به استعداد و نبوغ بالای او برد.پس از کمی تلاش و تمرین بابک قربانی خود را در مسابقات کشتی فرنگی قهر مانی کشور به عنوان یک مدعی مطرح به جامعه کشتی معرفی کرد. همگان در آن دوران پیش بینی آینده ای درخشان را برای او و برادرش می کردند. انگار ستاره ای بزرگ در حال ظهور بود.بابک جوان مانند بابک تاریخ ساز ایران نیز میل به جاودانگی داشت. روند رو به رشد قهرمان کرمانشاهی ادامه یافت تا اینکه در رده سنی جوانان پس از موفقیت در مسابقات قهرمانی کشور و انتخابی تیم ملی در مسابقات آسیایی کشتی فرنگی جوانان سال 2008 در دوحه قطر مدال طلا را به گردن آویخت. سال 2009 آخرین سالی بود که در رده سنی جوانان کشتی گرفت و با کسب مدال طلای آسیا،سومی جام یادگار امام و قهرمانی در مسابقات کشتی فرنگی جوانان جهان در آنکارا با کارنامه ای درخشان پا در رده سنی بزرگسالان گذاشت. سال 2010 در مسابقات قهرمانی آسیا مدال طلا را به گردن آویخت.او در هر تورنمنتی که حضور می یافت به چیزی جز مدال طلا فکر نمی کرد که نتیجه آن دو طلای جام یادگار امام و جام جایزه بزرگ باکو بود.اگرچه در همان سال در مسابقات جهانی مسکو امیر علی اکبری در وزن 97 کیلو نماینده کشورمان بود اما در بازی های آسیایی گوانگجو بابک قربانی در این وزن کشتی گرفت و با نمایشی خیره کننده مدال طلای وزن 97 کیلو کشتی فرنگی را برای کشورمان به ارمغان آورد.قهرمانی در جام جهانی 2011 بلاروس و فتح دوباره مدال طلای مسابقات معتبر جایزه بزرگ باکو آخرین افتخارات بابک قربانی در دنیای کشتی بود.

دوپینگ ومحرومیت قربانی
سال 2011 یک اتفاق تلخ مسیر زندگی قهرمان طلایی کشورمان را به طور کلی عوض کرد. پیش از مسابقات جهانی استانبول حضور او و امیر علی اکبری در وزن 97 کیلو کار را برای محمد بنا جهت انتخاب یکی از این دو مدعی برای حضور در مسابقات جهانی سخت کرده بود.بنا به سیستم انتخابی اعتقادی نداشت و از نحوه تمرینات ملی پوشان و عملکرد آنها در تورنمنت های بین المللی کشتی گیران مورد نظر خود را انتخاب می کرد.رقابت قربانی و علی اکبری آنچنان حساس بود که بنا تصمیم گرفت سنت شکنی کرده و برای آن دو مسابقه انتخابی برگزار کند.این دو کشتی گیر برای آماده نگه داشتن خود و پیروزی در مسابقه انتخابی از مواد نیروزای ممنوعه استفاده کردند . ماموران وادا دوماه پیش از رقابت های جهانی به خانه کشتی مراجعه کرده و اقدام به گرفتن تست دوپینگ از چند ملی پوش نموندند.پس از مدت کوتاهی اعلام شد که بابک قربانی و امیر علی اکبری دوپینگی هستند و به خاطر استفاده از ماده ممنوعه آنابولیک استروئید هریک به مدت دو سال از حضور در مسابقات کشتی محروم می شوند.هردو کشتی گیر پس از آن اتفاق سرنوشت متفاوت و تلخی را تجربه کردند اما حکایت بابک قربانی تلخ تر و ناگوار بود.

جمعه نهم تیرماه 1391 و آغاز روزهای سیاه
جمعه نهم تیرماه 1391 بدترین روز زندگی بابک قربانی و آغاز موج دوم سیاه روزی ها و ایام تباه او بود.بابک به همراه برادرش محمد برای تفریح و شکار به ارتفاعات کرمانشاه می روند.در مسیر بازگشت او در کنار محلی اطراف یک روستا مشغول شناکردن می شود.اما ممانعت و برخورد لفظی جوانی باعث درگیری میان آنها می شود.کار به نزاع بیشتر و حضور افراد محلی می کشد.بابک با تفنگ شکاری خود یکی از افراد نزاع کننده به نام سجاد زارع را به قتل می رساند و متواری می شود.او پس از چند روز اختفا سرانجام خود را به ماموران انتظامی معرفی می کند و دستگیر و زندانی می شود.

زندان و بلاتکلیفی بابک
حبس در زندان دیزل آباد به روزگار غم و اندوه بابک و برادرش محمد تبدیل شد.محمد پس از چند ماه آزاد می شود و بابک همچنان ماندگار در زندان.خانواده مقتول اصرار به قصاص او داشتند.کار برای این قهرمان کشتی سخت شده بود.در این مدت چند جلسه دادگاه برگزار شد اما بدون نتیجه ادامه آن به تاریخ دیگری موکول شد.ازآن زمان تعدادی از قهرمانان و بزرگان ورزش به دیدار بابک رفتند.ازجمله محمدرضا طالقانی،محمدبنا،حمید سوریان،امیرعلی اکبری،رسول جزینی،طالب نعمت پور،حسن رنگرز،افشین بیابانگرد،حسین رضا زاده... در زندان حضور یافتند و از او دلجویی نمودند. حتی تعدادی از رسانه های ورزشی نیز وضعیت بابک قربانی را پیگیری کردند. یکی از نشریات ورزشی معتبر عکس جلد ویژه نامه نوروزی خود را به ملاقات حمید سوریان و بابک قربانی در زندان اختصاص داد. از روزهای شرمساری و ندامت جوانی که به جای تشک های زرد کشتی اینک درزندان هم تیمی سابق خود را ملاقات می کرد. بابک از آنچه فکرش را بکنید در زندان آزار دید.او از تلویزیون زندان مسابقات المپیک را به تماشا نشست و شاهد قهرمان تیم ملی کشتی فرنگی وفتح مدال طلای المپیک توسط قاسم رضایی در وزن 97 کیلوبود؛حریفی که در آخرین مسابقه خود در لیگ برابر قربانی با اختلاف امتیاز بالا و ضربه فنی مغلوب شده بود .

قربانی در زندان به جای عنوان قهرمانی و پهلوانی مهر قاتل روی پیشانی اش خورده بود و سخت خودخوری می کرد.با این حال همچنان امید به آزادی داشت. وی در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسیده بود چقدر به روشن بودن آینده امیدواری چنین گفت: آدمی به امید زنده است.هرچه خدا بخواهد،به همان راضی هستم. ای کاش دوباره شرایطی فراهم شود که بتوانم از زندان نجات پیدا کنم و دوباره بتوانم دوبنده تیم ملی کشورم را به تن کنم. دوست دارم حقانیت خود را به مردم ایران ثابت کرده و مدال المپیک را به دست آورم و آن را به مادر سجاد تقدیم کنم.

از آغاز سال 93 و طولانی شدن حضور قربانی در زندان،او دیگر روحیه خوب خود را از دست داده بود.تورج مهری مربی سازنده او یکی از کسانی بود که در کنار خانواده پیگیر وضعیت شاگردش بود.او همیشه می گفت امید برای رهایی بابک وجود دارد اما اگر دست روی دست بگذاریم خیلی زود بابک را از دست خواهیم داد.این مربی همیشه از برادران محبی که از بزرگان کشتی کرمانشاه محسوب می شوند گلایه داشت که برای آزادی بابک قدمی برنداشته اند و حتی به ملاقات او نرفته اند و از جامعه کشتی و ورزش می خواست برای آزادی قربانی قدم های محکمی بردارند تا بابک آزاد شود و دوباره روی دایره طلایی افتخار آفرینی کند.

به گفته مهری در روزهای آخر شاگردش روحیه خوبی نداشت و از اینکه در کنار قاچاقچیان و سایر مجرمان و تبهکاران در یک مکان و زیر یک سقف به سر می برد ناراحت و از بلاتکلیفی خود خسته شده بود.

خود کشی و پایان راه
25 آبان 1393 خبری تلخ و تکان دهنده بر روی خروجی خبرگزاری ها و سایت های خبری قرار گرفت.بابک قربانی عضو اسبق تیم ملی کشتی و قهرمان بازی های آسیایی گوانگجو در زندان خودکشی کرد. شاید او به پایان راه امید رسیده بود.شاید از پیگیری های بزرگان ورزش و دیگر مسئولان برای آزادی خود و جلب رضایت از خانواده مقتول مایوس شده بود. قهرمان جوان با خوردن قرص به زندگی خود در سلول های سرد زندان پایان داد.

بابک دوبار قربانی شد. یک بار قربانی دوپینگ که نتیجه آن دوسال محرومیت از کشتی در شرایطی که از آرمانی ترین دوران ورزشی خود سود می برد ودیگری قتل که نتیجه آن خودکشی در زندان دیزل آباد کرمانشاه بود.